အထီးက်န္အတာ

**" အထီးက်န္အတာ"**
အင္းးး……
ဘာလိုလိုနဲ႔ သႀကၤန္ အၾကတ္္ေန႔ ေရာက္ခဲ့ျပန္ၿပီကြယ္…
တစ္ကယ္ေတာ့လည္းးး……
ဒီ အတာသႀကၤန္ဟာ…
ကိုယ္နဲ႔… မဆိုင္သလိုပါပဲေလ…။

သႀကၤန္ မလည္ဘူးးလားး လို႔…
လာ လာ ေမးသြားၾကတဲ့…
သူငယ္ခ်င္းေတြကိုပဲ… စိတ္ဆိုးရမွာလား…
အခါခါ ေခတတ္တဲ့… ကံၾကမၼာ နတ္ဆိုးကိုပဲ…
ယိုးမယ္ ဖြဲ႕ရမလားးး…
တစ္ကယ္ဆို… ဒီ တစ္ခါ ေႏြဦးမွာ…
ကိုယ္ ေပ်ာ္မေနဘူးးး အခ်စ္ရယ္……။
ဥၾသေတးးေတြ မခ်ိဳလွသလို…
ပိေတာက္ဝါေတြလည္း…
မေမႊးျမဘူး ခ်စ္သူရဲ႕…
ေႏြေလေျပေလးး ေသြးမလာသလို
အတာေရေလးလည္း မေအးျမပါဘူး …
တူးပို႔ သံလည္း… နားမဆင္ခ်င္သလို…
သႀကၤန္ အကတို႔လည္း …
လွတယ္ မထင္မိေတာ့ပါ …။
ခ်စ္သူရယ္…
အခ်စ္ဆံုး သိမယ္ ထင္ပါတယ္…
စမ္းေတြေကာတဲ့ ဒီ ေႏြတစ္ေၾကာက…
႐ြက္ေၾကြေတာမွာ…
ကိုယ္ တစ္ေယာက္ထဲရယ္ …
လြမ္းတယ္ ခ်စ္သူေရ…။
ပန္းတစ္ရာ ေဝတဲ့… ဒီ ေႏြလမ္းမွာ…
အလြမ္းျဖာေဝဆဲ… ကိုယ္ ရင္ထဲ နာက်င္…
ခ်စ္သူ မျမင္ပါေစနဲ႔ေလ…
ခါဂိမၼာန္ရဲ႕ အပူဒဏ္ေတြကို … ကိုယ္တစ္ေယက္ထဲသာ…
ရင္ ဆီး ခံေန…
ခ်စ္သူ မျမင္ပါေလနဲ႔ ကြယ္……။
ထာဝရ "ေႏြဦးေမ"