မိန္းမသားမို႔
ထိန္းထားတဲ႔ ရင္ထဲကစကား
ေမာင္ ၾကားမွၾကားႏိုင္ပါ႔မလားရွင္။
က်မရင္ထဲ
အသဲေတြကြဲလို႔
ဝဲခဲ႔တဲ႔မ်က္ရည္
ေမာင္႔ကို မေတြ႕ေစခ်င္ပါဘူးေလ။
ခ်ည္ေႏွာင္ခဲ႔ သံေယာဇဥ္
တစ္မွ်င္ခ်င္းမွာ ေမာင္႔ပုံရိပ္
က်မ အအိပ္ခက္ခဲ႔တယ္ေမာင္။
လူ႔ဘဝလူ႔ေဘာင္က
က်မလို မိန္းမသားအတြက္
အခံခက္တဲ႔ အလြမ္းေပး
အလွမ္းေဝးရင္းေဝးခဲ႔လို႔
ေမာင္႔လိုပဲ ႏြမ္းေဆြးခဲ႔ပါတယ္။
ေျဖသာတယ္ မထင္နဲ႔ေမာင္
ေစြရြာျခယ္ မ်က္ရည္မိုးက
ညတိုင္းက်တာ ေမာင္မွမသိပဲ။
ဘဝေပးကံက
အလွမေပးဒဏ္ေတြနဲ႔
ခဏေလးေတာင္ မေပ်ာ္ပါဘူးေမာင္။
ေမာင္နဲ႔ေဝးတဲ႔ဘဝ
က်မက်မွ ဆုံရသလား
ေမာင္နဲ႔မနီးတဲ႔ဘဝကို
က်မက်မွ ဆီးႀကိဳရသလို
အႏုအရြကင္း
သာယာျခင္းမဲ႔
ေမာင္ရယ္...ေျဖရင္းနဲ႔
လိမ္႔ဆင္းခဲ႕တဲ႔မ်က္ရည္ေတြမ်ား
ခမ္းေျခာက္သြားတယ္ မရွိဘူးေမာင္။
ဆုေတာင္းမိပါရဲ႕
ေနာင္ဘဝဆိုတာမ်ား ရွိခဲ႔ရင္
လမ္းခြဲဆိုတာေတြမဲ႔ၿပီး
ဆုံစည္းျခင္းေတြဖြဲ႕လို႔
ဆုံးရွဳံးခဲ႔တဲ႔ အခ်ိန္ေတြအစား
က်မနဲ႔ေမာင္ ေပါင္းပါရေစသား....လို႔။
မင္းၾကည္ညိဳ
No comments:
Post a Comment