“ခြင့္လႊတ္တယ္ ေမာင္”

ကမ္းအေျခ ေရေသာင္စပ္က 
ျပည့္က်ပ္လို ့ ႏုပ်ဳိပ်ဳိ ခူးလွည့္လို ့ႀကိဳ။
ျပာလဲ့ေရာင္ခို ညိဳညိဳလဲ့ပင္ဆင့္။
ေလာင္းေလွရွင္ သူပင္ဆြတ္မယ္လား
ၫြတ္မိတစ္ပြင့္။
ျမသားတဲ့ ကန္ေတာ္လယ္
လွမ္းမမီ ဟုိဆီေ၀းမွာ
ေဖြးႏုႏုထည္။
ၾကာဖူးငယ္ ၾကြယ္ပါေပ့အလွ။
ေလွေလာင္းရွင္ သူျမင္လာေတာ့
ပန္းေဗဒါ အိုမခူးခ်င္ဟု
ၾကာဖူးကိုမွ....တဲ့။
လက္လွမ္းမီေတာ့ မလိုခ်င္
ေ၀းမွာ စံမမွီပန္းကိုမွ
လွမ္းဆြတ္ဖို ့ျပင္။
မိုက္ပါေပ့ အိုေလွရွင္
ထင္ျမင္မိေသာ္လဲ့။
အျပစ္မဆိုသာဘု
လူထံုးဓမမၼတာမို ့
ပြင့္ေဗဒါ ျပာေရာင္ရင့္ငယ္
ခြင့္လႊတ္တယ္တဲ့။

ေငြတာရီ
၁၉၅၀ ျပည့္ႏွစ္
 https://www.facebook.com/photo.php?fbid=505049396232641&set=a.115349675202617.18155.100001827559272&type=1&theater မွၾကိဳက္လုိ ့ရွယ္ခဲ့တာပါ။