ဘယ္အခ်ိန္ေသမလဲ မသိ
မေသခင္အထိ ..
မနက္ျဖန္ေတြေတာ့ ဆက္တိုက္လာဦးမယ္
ေလာကဓံေတြ ..
အေမာသံေတြရယ္ နဲ႔
ဒုကၡက ပင္လယ္ဆို ..
အသက္ရွဴမရပ္သေရြ ႔
တက္ကူမပါ ..
တစ္ကိုယ္ရယ္ထီးတည္း
ၿပိဳင္ပြဲက မထြက္ႏိုင္သ၍ေတာ့
ႏိုင္သူ ရွံဳးသူ အတူတူအႏူႏူပါပဲ
ရွံဳးရတာမ်ားေတာ့
သုညနဲ႔ ေနသားက်လာတယ္
....
ကံၾကမၼာကို အားမရဘူးကြယ္
ပိုးဖလံမ်ိဳး ..
ပင္ကုိယ္ဆိုးတယ္ပဲ ေၿပာေစေတာ့
ပူလ်က္နဲ႔ မတိုးခ်င္
မတိုးမျဖစ္ တိုးဝင္ရစ္ခဲ့
ကိုယ့္အေရးထက္
အေရးပါတာေတြ ရွိေနတတ္ၿကေသးတယ္
ဘယ္လိုလဲကြယ္
အျပစ္တင္မယ္ ဆိုလည္း
အျပစ္မျမင္ ၿဖစ္စဥ္သင့္ပါတယ္
တကူးတကေတာ့ ဒီအပူအပင္
အဘယ္သူ ယူငင္ခ်င္ပါ့မလဲ
ႏွိမ့္က်တာ မ်ားေတာ့ ..
ေခါင္းငံု႔ထားရင္း မာနကင္းလာတယ္
....
တစ္ခါ တစ္ခါ ..
ၿဖစ္ခ်င္တာထက္
ၿဖစ္သင့္တာေတြ ဦးစားေပးရတယ္
တစ္ခါ တစ္ခါ ..
လိုခ်င္တာထက္
လုိအပ္တာေတြ ဦးစားေပးရတယ္
ငါ ဘာေတြ လိုေနသလဲ
ငါ ဘာလို႔ ငိုေနသလဲ
အဆင္မေျပမႈေတြ အၿကား
အတၱေတြ အလႊာလိုက္ကြာက်
ငါ ဆိုတဲ့အစြဲက ..
ငါ့ကိုယ့္ငါျပန္ မုန္းတီးတတ္လာတယ္
( ႏွင္းသို႔ )
No comments:
Post a Comment